Trippe Trappe Trone

Diep in sy binneste het die skrywer van dié rympie van ouds sekerlik gedroom oor fietsry. Soos in hedendaagse fietsry. Want om deesdae op die fiets”troon” te sit en vir ver “trippe” te trap, is mos die in-ding.

Vir sommige.

Een ding weet ek vir seker: vir ‘n seer agterstewe sien ek nie kans nie. Nog minder as dit uit eie vrye keuse is.

In ons motorhuis se dakbalke het die klein BMX van toeka se kleintyddae gehang. Die seuns het besluit hulle bou ‘n ramp in die straat voor ons huis. Want ma het mos hoeka gesê: Gaan speel buite! Hulle het vir fietsie gaan afhaak, hul roete mooi beplan en ja, soos julle gedink het: geval! Ek het sommer die huisdokter gebel en gevra hy moet oudste voor ons huis met sy bakkie oplaai op pad spreekkamer toe. Daar was te veel bloed om hom in die motor te laai en ek het nie geweet waar om te begin om die bloed wat oral stroom, te keer nie. Ek is saam spreekkamer toe om te “assisteer” en dit was twee lange ure se steke insit en wonde verbind tot ons weer kon huis toe met ‘n kind wat baie deurmekaar was van die harsingskudding.

So leer mens.

Of toe nie.

Daai kind ry fiets soveel hy kan! Genadiglik deesdae op ‘n fiets wat groot genoeg is vir sy liggaamsbou!

Onlangs stap ons in een van Woodstock se kreatiewe stegies en kom op die kunswerk af.