Daai gedagtes …

THINK LEFT AND THINK RIGHT AND THINK LOW AND THINK HIGH.

OH, THE THINKS YOU CAN THINK UP IF ONLY YOU TRY!  

- Dr Seuss

Ek hoef nie eens te “try” om te dink nie.

My gedagtes neem my gereeld op sleeptou.

So lê ek soms snags wakker … en as ek eers begin dink, dan kan ek maar weet: hier kom ‘n nag met baie goetertjies wat bedink word.

En o, hoe lekker “skryf” ek nie snags nie! Nee, nie met pen en papier nie - in my gedagtes.

My liewe skoonpa het dikwels soggens met ‘n laggie vertel aan wie hy die vorige nag weer ‘n brief geskryf het. Dikwels aan SARS. Hy sou my nagtelike skrywersvernuf waardeer. En simpatie daarmee hê.

Met my kinders se kliniekdae was ek dikwels moedeloos oor die beslommernis wat dit meegebring het. Ouboet moes saampiekel wanneer sus haar inspuiting en wat ookal moes kry. Met aankoms het ons almal in ‘n ry reg in the rondte teen die stadsaal se muur gesit. Dankie tog, ons was so bevoorreg dat dit onderdak en binnenshuis was! En ek kon met ‘n motor tot daar kom en nie te voet / bus / trein / taxi nie. (Was daar in daai dae so baie taxi’s?) Soos die prosessie gevorder het, moes iedereen - met volle pakkasie - elke keer een stoel aanskuif. Musical chairs op sy beste. Na een van dié sessies kla ek by my pa (wat te doen gehad het met klinieke). "Ek skryf sommer ‘n brief!" Waarop my pa voorstel dat ek dit wel doen, maar op die regte manier. En met my naam en van onderaan. Geen anonieme briefskrywery nie! Wyse raad wat ek gevolg het. Met uitstekende gevolge. Met nommer drie was daar al sowaar 'n kliniek!

So skryf ek nog baie briewe. Maar hulle bly in my gedagtes. Soms. Soms skryf ek hulle in ‘n blog!

I write because I don’t know what I think until I read what I say. 

– Flannery O’Connor