Poi se dinge

Synde Vrydag die 13de, het baie mense vandag seker in die bed gebly. Die stadsverkeer lyk glad nie so erg nie…

Hier onder in die straat staan Poi. Vandat ons hier ingetrek het, is Poi op sy pos.

Ons hoor die gereelde roep en wonder wat op aarde dit is wat die man sê. Tot ons eendag tot naby stap en hoor: “Sea Point! Green Point!” Die “poi” is die enigste wat ons hoor!

Dis die man wat naby die taxi staan of by die venster uithang om die roete te adverteer en klante aan te moedig om in te klim. Skoonseun sê mens noem hom ‘n “guy’tjie” - of is dit ‘n “guide-tjie”? Ieder geval – of hy die outjie is wat die mense moet naderhark en of dit ‘n gids is wat vertel waarheen, uitspraak bly dieselfde met die lekker “tjie” aan die einde. Dis tog immers ‘n Kaapse ding. Of is dit?

Om die taxi’s hier van die woonstel se balkon af dop te hou, is nogal ‘n belewenis. Dis nou as jy regtig niks anders te doen het nie! En met ‘n koppie koffie in die hand kan mens die spulletjie rustig beskou.

Die taxi staan waar hy wil. Op ‘n streep waar sy klante hom mooi kan sien. Netjies.
Daar is tog immers twee ander bane waarin die verkeer kan beweeg…

Moenie dat die opposisie se taxi daar intrek nie! Dan is dit moeilikheid!

Natuurlik jaag die verkeersman hom gereeld weg.

Waar hop ek weer soos ek skrik toe daai taxi sy toeter hier langs my blaas! As dit nie Poi is wat in my oor skree nie, is dit die taxi-bestuurder wat adverteer – of daar nou mense naby is of nie, daai toeter word getoet! Dalk is dit ‘n uitlaatklep vir opgeboude en ingehoue spanning?

Dit laat my sommer dadelik my stapskoene aantrek. Tyd om ontslae te gaan raak van die week se dinge! Sal net mooi skuins verbyhou by Poi en die se maters.