Op watter oktaan loop jy?

Pas terug van ‘n reis van hier tot George en terug. Synde ‘n afgetrede aanhangsel te wees, het ek die voordeel om in te klim as die lorrietjie se wiele draai – werk of plesier!

Dit was ook vir my die ideale geleentheid om tyd met kosbare vriende te spandeer.

So met verloop van die reis is daar mos maar die noodsaaklike stop vir volmaak. Dis nou waar mens moet seker maak jy maak vol met die regte soort. En die regte oktaan. (En dan is dit ook sommer terselfdertyd ideale tyd om leeg te maak! Maar dis ‘n storie vir ‘n ander dag.)

Ons kon oor die naweek saam hartseer wees oor die verlies van ‘n maat. Om van die wonderlike herinneringe te kan terugroep. Om saam te kan lag oor wat was. Om saam by die groot oseaan te staan en te weet ons sal nooit verstaan nie - ons hoef ook nie te verstaan nie. Maar om ook seker te wees dat vreugde deel is van die verdriet. Die vaste fondamente wat gebou is, is uiteindelik al wat troos. Die regte brandstof waarmee die reis verder aangepak word… Ja, mens kan straal deur hartseer en verlang en swaarkry. Ons vriendin leef dit.

En vanoggend, as my innerlike soek na die saamkuier op mooi plekke en lekker koffie saam met spesiale mense, weet ek daar is net een raad: gaan maak vol met die regte brandstof!