Stilte in die stad.

So met die verskuiwing na die middestad, steur ons ons aan Hebreёrbrief wat maan: “Ons moenie van die samekomste van die gemeente af wegbly soos party se gewoonte is nie…” (Heb. 10:25) 

Ons gaan loer in by verskillende kerke in die omgewing en voel ons tuis by veral die een wat spreek van eenvoud. Dis stapafstand van ons kasteel en ons voel tuis tussen die vriendelike mense van oraloor wat mens met die hand kom groet en selfs ons name onthou van ‘n vorige keer.

Kort na ons aankoms in Kaapstad, lees ek een van Pamela Jooste se boeke. Heerlik om te lees van straatname en plekke hier om ons. Die boek raak my hart aan.

‘n Week of so daarna sit ons die oggend in die kerk. Ek kyk ingedagte op na die loodglasvenster naaste aan my. Ja, sowaar, dis die een waaroor Pamela Jooste in haar boek skryf!  Soos my wyse vriendin sou opmerk: Toe val God se lig daarop. G’n niks toevallig nie!

Vanaand sit en kyk ek weer na die venster.

Dis Hemelvaart.