Die groentewinkel in die dorp

Ek onthou so goed hoe die groentewinkel in Kerkstraat geruik het. (En nee, my neus onthou nie ‘n slegte reuk nie, maar dié van blare en grond en aards.) Die houtkissies met groente en vrugte wat uitgestal is. Ek kan nou nog hoor hoe die winkelier aan my ma vertel van die beste produkte van die dag. Eerlik. Eenvoudig.

En hoe hoogmode is dit nie weer deesdae nie! So wonderlik dat mense letterlik en figuurlik “terugkom aarde toe”. Heerlik om vars produkte uit die grond te koop en nie toegedraai in plastiek sodat mens nie kan sien wat dikwels daar aan die onderkant weggesteek word nie.

Met ons kuier in Riebeek-Wes stap ons in by ‘n piepklein winkeltjie wat bars van trots – pure omdat alles so vars en netjies is! My kleintyd kom sommer hier by my verby gehuppel!

Hoekom was die eienaar van destyds se groentewinkel nie gereken as een van die juwele van die dorp nie? Die man was so nederig. Ek sou graag drie van sy groentekissies podium-styl voor sy winkel wil opstapel. En ek wil vir hom op die hoogste trappie – wenner nommer 1 – wil laat staan. Sodat ons almal vir hom kan handeklap en aanmoedig! Mooi so!