Reёn, reёn, lieflike reёn!

Die waters val! Die wind ruk en pluk aan die ruite.

Laasnag het dit op ‘n stadium geklink of die treinfluitjie blaas soos die wind hier om die hoeke gefluit het! Manlief het goeie raad gehad en nadat die vensters met maskeerband toegeplak is, was dit makliker om rustig verder te slaap.

Die stad is stil vandag. Die taxis het nie baie werk nie. Die skole is gesluit, die winkels het sekerlik ook net skeleton staff, want die wat kon, het vroegtydig hul koskaste volgepak. Almal kon sekerlik nie vanoggend betyds by die werk wees nie. En skielik is daar nie ‘n skool waar jy jou kind “veilig” kan laat vir die dag nie. Nie maklik nie.

‘n Paar harde donderslae wat kort op die weerlig gevolg het, het ons net weer laasnag herinner wie in beheer is.

Die foto’s wat die rondte doen, laat mens tog soms wonder watter werklik is en watter deur kreatiewe siele aanmekaar geklits is. Tegnologie het baie voordele, maar word ook tog soms vreemd misbruik.

En toe ek links kyk, is daar vir ‘n oomblik ‘n lieflike reёnboog voor Tafelberg. ‘n Regte, egte een. Nie deur mense geskep.