Wat moet ons hieraan doen?

Opvallend dat daar geen bedelaars in die V&A Waterfront omgewing is nie.

Dis heerlik om daar rond te loop sonder iemand wat gedurig jou voorkeur met “I don’t want money ……” wat dan uiteindelik - na ‘n gesprek - daarop neerkom dat dit maar geld is wat nodig is. Want wie van ons kan dan sonder geld regkom hier op aarde? Geld is beslis nie alles nie en ook nie die belangrikste in die lewe nie, maar hoe oorleef jy sonder die rande en sente?

Vroeër vandag ry ons die stad in by die Kasteel verby. Feitlik teen elke boompie se stam probeer ‘n bergie ‘n koeltetjie kry. Daar is duisende mense wat hier in die stadskom op straat woon. En ja, ek weet meeste van hulle wil nie gehelp word en teruggaan na hul families nie. Maar dit bly hartseer-ontstellend.

Hoe los mens hierdie probleem op? Dis nie meer ‘n uitdaging nie. Dis ‘n probleem.

Vanmiddag klim ek weer uit my gemaksone uit om by die nagskuiling boekies te gaan koop om bladsytjie vir bladsytjie uit te skeur en aan te gee as ons gaan stap. Dis beslis nie ‘n oplossing nie. Dis sekerlik ook nie wat die bedelaar eintlik van my wil hê nie. Maar dalk is daar net iemand vir wie dit moed gee.

Maar ek moet dit gaan koop. Daar net om die draai van waar die bergies dik strepe teenaan mekaar onder die brug lê. Hulle pla nie eens nie. Hulle is net te moeg van sukkel. En binne die omheining van die Haven Night Shelter werk engele. Ek moet net moed bymekaar skraap. Dis nie lekker nie. Dit gaan mos elk geval nie oor of dit vir my lekker is of nie… Genadiglik help manlief my om oor daai drumpel te trap.

Die vraag bly: Wat moet ons hieraan doen? Wil ek help om ‘n piepklein verskil te maak? Net uit dankbaarheid. Omdat ek hier knus gemaklik sit nadat ek 'n heerlike bord kos geniet het. En weet dat ek vanaand warm water en 'n bed het.