Hiervan is ek seker

Vanoggend stap ek deur een van die groot winkelsentrums. Verbeel ek my of is die “jingle bells” versierings van ouds bietjie getemper? Ek het nêrens die afgewaterde liedjies hoor speel oor luidsprekers nie. Ek het ook nie overdaad versierings gesien nie. Ja, wel klokke en blink, maar in ‘n meer stylvolle manier.

Verlede week luister ek so met een oor na ‘n radiopraatjie oor die onmin wat deel is van Kersvakansies. Hoe hartseer! Dis nou een van daai tradisies waaraan ons saam met die wêreld vasklou. Wat spesiaal kan wees as familietyd en omgeetyd, word dikwels ‘n bakleiery oor wie waarheen wil en moet of nie mag nie.

Onmoontlik om almal tevrede te stel!

Ja, die ou-ou raad van kommunikasie bly maar die enigste oplossing. Praat, praat, praat! En kies die regte tyd om daaroor te praat! Moenie wag tot almal oorhoeks gejaag en op ‘n knop is oor Kersfees nie! Doen dit sommer nou!

Maak dit weer ‘n fees van liefde. Eenvoud.

Dis regtig nie nodig om te baklei oor wie se beurt dit hierdie jaar is om vir die oumense te sorg nie! En ook nie nodig om jaloers te wees oor wie die grootste geskenk gee of kry nie! Laat ons die een dag wat ons onsself Jesus-volgelinge noem (die dag wat nêrens aangeteken is dat ons dit moet doen nie!) onthou van eenvoud. Van nederigheid. Van omgee. Want ai, hoe het ons onsself in so 'n komplekse klomp bog toegewikkel!

Hiervan is ek seker: dat dit eenvoudig ‘n dag van liefde – in eenvoud - moet wees! Dankie, my kinders, dat julle jul ma se hart verstaan.