Tussen ‘n boek se blaaie

Iewers in my kindertyd het ek ‘n lieflike boek present gekry. Alice in Wonderland. As ek reg onthou, was die name van die twee dogters Delsia en Sherine (sp?). Hulle was paar jaar ouer as ons en wat later van hulle geword het, weet ek glad nie. Ek dink hul pa was die landdros op die dorp en ons paaie het geskei. En nou is my ma ook nie meer hier om te vra nie… Die boek was groot en mooi en kosbaar. Alice en haar vreemde vriende se mannewales  het my nog altyd gefassineer alhoewel dit nie my geliefkoosde storie is nie.

Vanoggend oor RSG vra hulle die luisteraars om te laat weet wat hul geliefkoosde kinderboeke was. En daar laat weet die mense van heinde en ver! Lieflike herinneringe! Hoe kosbaar is almal se onthou!

Ek onthou veral vir Buksie die Bobbejaan wat my pa vir my by Oom Boetie se Kafee by die rooistoepies gekoop het na my mangels verwyder is. Daai boek van die bobbejaan wat nie wou luister nie en toe sy vinger raakgesny het met ‘n sker, het ek oor en oor gelees! En hopelik onthou dat skerp goed seermaak!

Dis vir my steeds lekker om op papier te lees. Het al gewonder oor ‘n elektroniese sakie, maar ek het ‘n liefdesverhouding met papier en ink.

En toe hoor ek onlangs dat boekeverkope weer 10% gestyg het en dat Leserskring wat toegemaak het, oorgekoop is en weer van nuuts af besigheid gaan doen (seker onder ‘n nuwe naam). Is dit nou nie lekker nuus nie!!!

“A book without pictures is not interesting”, says Alice.