Die waters het gekom!

Heerlike reёn het geval! Dit was wind en water – vir ons gevoel uit alle rigtings, want skielik was daar druppels teen ruite aan teenoorgestelde kante van onse kasteel.

Ons maak toe sommer die vensters oop sodat dit kan skoon reёn. As mens op die tiende verdieping woon en dis ruite wat na buite oopmaak, is ruite was ‘n uitdaging! So swig manlief toe maar voor die advertensie van die besigheidjie wat met magnete alkant van die glaspaneel werk… Maar wees verseker: daai dingetjie verg spierkrag wat ek nie het nie!

Dit laat my dink aan ‘n onlangse gesprek met ‘n paar vrolike vrouens. Daai demonstrasies van die “wonderlike apparaat” wat help dat jy jou werk sommer tjoef-tjaf afhandel. Die man (nogal nie so dikwels vrouens wat demonstrasies doen nie …) wat die demonstrasie doen, is gekonfyt in die produk wat hy moet adverteer. Seker baie ure geoefen om absoluut ekspert te lyk! Die groente word beetgepak dat die skille so waai! Die klitser klits dat die bolle skuim staan! Tot jy by die huis kom met daai ding… En siedaar, dit wil nie so lekker werk nie en beland dikwels onderin daai derde laai…

Dis soos by die haarkapper. Sy blaas jou hare droog met ‘n spesiale borsel. En jy koop dadelik een. Jou hare is blink en pragtig! En ai tog, by die huis, met jou onhandigheid, wil dit maar net nie weer so lyk soos toe sy dit gedoen het nie!

Maar terug by die winterweer. Is dit nie lieflik nie! Damme word vol en velde jubel! Een van die dae steek die lenteblommetjies kop uit om die son te verwelkom!