Raar, maar ongelukkig waar

As ek die sakie reg beskou, kos dit so iets soos R2 300+ vir een nag in die hotel hier oorkant ons.  Vir my is dit ‘n aardige bedraggie. Vir die talle busse wat stop met toeriste wat uitpeul, is dit sekerlik nie baie dollars of euros of wat ookal nie!

Wat interessant sal wees, is hoeveel gaste hier bly wat nie self verantwoordelik is vir die vereffening van die rekening nie. Wat ek bedoel, is: hoeveel maatskappye, organisasies, vakbonde, ens is verantwoordelik vir die rekeninge? En o ja, pappies en mammies wat swaarverdiende geldjies bymekaarskraap om vir boet of sus op daai “moet-gaan” toer te stuur.

Want as mens self betaal, gooi mens tog sekerlik nooit as te nimmer bottels (hopelik meesal plastiek), blikke, papier by die venster uit nie. Natuurlik kan dit vet pret wees om te sien watter rol toiletpapier die langste vat om onder te kom as dit uit die twintigste verdieping se vensters gegooi word. Maar alle vet pret is nie aanvaarbaar nie!

Vanoggend beskou ek hoe twee manne hier oorkant uitbeur teen die toue om herstelwerk aan die gebou te doen. En glo dit as jy wil: iemand gooi uit ‘n venster - omtrent 10 verdiepings hoër op - ‘n plastiekbottel! Vertikaal bokant die twee manne se koppe vlieg die bottel by die venster uit. En daar is beslis iets in as ek na die plofgeluid luister waarmee dit die oppervlak onder tref. Weliswaar op ‘n dak waar daar nie voetgangers is nie.

Dis hartseer.

En dis nie asof ek heeldag sit en kyk wat oorkant die straat aangaan nie. Dis maar met so nou en dan se verbystap dat my oog ‘n beweging vang. So dalk gebeur dit baie meer as wat ek vermoed.

Maar as daai manne toue klim, maak ek ‘n koppie koffie en gaan sit en kyk.
Dis fassinerend!
Dis harde werk! (Nie die koffie nie, die klim!)