Die lekkerte van lag

Onlangs sit ons en kuier oor kos by ‘n tafel. Sommer net ‘n lekker ontspanne ete saam met van ons kinders. Gesels net lekker.

By die tafel langsaan is ‘n groep vroue van ses of sewe. Elke nou en dan is dit so ‘n geraas van hulle kant af, dat ons eers moet ophou gesels. Ons kan mekaar nie eens hoor nie soos veral die een vrou skree van die lag. Aanvanklik is dit steurend – ek sit met my rug na hulle en wonder wat op aarde is so snaaks!

Tot die lekkerte van hul lag ons ook affekteer. Ons kan nie help om saam te (glim)lag elke keer as die “skaters” ons kant toe kom nie!

Hulle maak later verskoning en vra of ons ‘n foto van hulle groep sal neem. Hulle was so veertig jaar tevore saam op kollege. Meeste van hulle het tussendeur nooit kontak met mekaar gehad nie.

Nou ja, as die verlede mens so lekker kan laat lag dat die omstanders se koppe draai, moet mens dit doen! Om te lag dat die trane loop! Wat ‘n voorreg! 

Ek sal darem graag van daai stories wou hoor! Hulle lyk na ‘n bedrywige groepie wat vet pret gehad het!