Ons almal het ons redes

Die afgelope paar maande het ons die voorreg om heel dikwels saam met ‘n verwer en sy seun (soms ‘n ander jongman as die seun nie kan saam nie) in ons voertuig tyd deur te bring. ‘n Kosbare en baie insiggewende oefening.

Die tale wat ons praat is verskillend. En as daar een ding is wat ek sal mis as ek ooit die mooie land van my hart moet verlaat, sal dit die Capies wees met hulle eiesoortige uitspraak. Sien, ek met my Bolandse uitspraak, is self ook mos eiesoortig.

So vertel die omie anderdag dat hy baie betrokke is by die kerk. Siende dat die kerk oorkant die straat van sy huis is, is dit heel gerieflik. Maar die omie gaan nie kerk toe soos wat ek en jy verstaan nie. Die omie hou die “kêk” se gronde en gebou in stand. Hy versorg die houtwerk en tuin en verf waar nodig. Hy is baie trots op sy deel wat hy doen. 

Toe ons hom bietjie uitvra oor die saak, is hy baie ernstig dat hy nie kêk toe gaan nie om drie redes: Dominee nommer 1 skinder te veel; Dominee nommer 2 steel die kerk se geld; Dominee nommer 3 vat aan die vrouens se boude.

Ek sal ook nie na daai kerk toe wil gaan nie. Mens weet nooit….