Om Ligter te Loop

Sal so graag  ligter wil loop. Klink vir myself selfs vreemd. Ek het dan afgelope jaar begin ligter maak aan goeters

Dis nie oor lyf se ligter maak nie (ouderdom en gravitasie werk nogal hard teen mens aan daai kant…). Dis ook nie om van goeters afstand te doen nie.

Ek kan tog so ernstig raak oor bollies. Nee, nie oor sake van die dag nie. Sommer myself inwerk in goeters wat  my lewe kompliseer.

Of is dit?

Afgelope tyd het ek myself besig gehou en lekker gemors met nuwe verftegnieke en dinge. Lekker morsig. Nuwe horisonne verken.

En groot frustrasie op myself gehaal.

Vir wat?

Nes ek ligter loop en die dag fladderend tegemoet huppel, besluit ek self om weer iets nuuts te probeer. En ai, dan kan dit tog so dralend en donderend hier in en om my raak. Die tegnologie wil nie altyd saamspeel nie. Die hand en verstand wil nie mekaar op die regte plek ontmoet en aangee nie. Wat in my kop en hart is, wil nie by die vingerpunte uitvloei op die doek nie. Irritasie. Frustrasie.

Dan raak ek so de vieste in vir myself. Hoekom sit ek nie rustig op die bank en lees my boek nie?

Omdat dan sou ek nie Linna wees nie! Hmpf, ook nie altyd maklik nie! En manlief “takes it in his stride….”