Patroontjies

Nee, nie vandag die soort wat met jou hand in die sand getrek word nie. Ook nie die soort wat met verfkwas op die doek gemaak word nie. En nie die soort wat deur plante in jou tuin gevorm word nie.

Vandag laat die woord my dink aan die patroontjies waarin ons so maklik vasval. Gewoontetjies. Sommige goed, sommige bitterlik sleg. Party stuitig en stout.

Omdat hier soveel lieflike eetplekke en doendinge is, sê ons dikwels vir mekaar dat ons net een keer ‘n plek besoek. Maar toe nie so maklik om daarby te bly nie! Want ai, daai lekker kos op die spyskaart wat jy “’n volgende keer” wil bestel…. En daai heerlike ondervinding wat jy “net nog weer ‘n keer” wil beleef!

So ontdek ons Giovanni’s Deli (gelukkig?!) so in die laaste kwart van ons verblyf in Kaapstad. Dis so ‘n lekker stewige stappie tot daar en terug op ‘n Vrydagmiddag. Ver genoeg dat mens ‘n nagereggie ook in die winkelmandjie kan pak. En omdat dit ‘n hele paar duisend tree is, moet ons iewers langs die pad ‘n ruskansie vat met ‘n koppie goeie kwaliteit koffie of ‘n koue biertjie. Verlede week het ons onsself halfpad bederf met ‘n beker warm sjokolade. Genoeg woema teruggesit om die terugtog met ywer en sonder pyne aan te pak!

Tydens ons verblyf (lank gelede) in Corniglia, Italiё, het ons geleer hoe mens op ‘n bekostigbare manier van die puik Italiaanse gerookte vleise en disse kan geniet. En hier by Giovanni’s doen hulle dit ook so. Die sorg waarmee elke papierdun skyfie vleis verpak word, en die lekkerte om dit met liefde weer hier in die kasteel kan kom oopvou en geniet, bring kosbare herinneringe terug.

Die personeel by Giovanni’s begin ons al herken….. Oops! Dis ‘n patroontjie wat vas is! By hierdie patroontjie sal ons maar bly vassteek terwyl ons nog hier woon. Dis te lekker!

Ek tel die dae af tot Vrydag…..