Replay

Saam met televisie, het ”replay” deel van ons lewens geword. Daai nuttige knoppie wat ek kan druk om “gou weer te kyk” of “gou weer te luister”.

So is ek dikwels ingedagte en wil net gou “weer luister” – tot ek besef dis radio waarna ek luister. Hoekom hulle nog nie daai dingetjie by die radio se opsies het nie, weet ek nie. Ja, ek weet ek kan die opname aflaai, maar dis ‘n heel ander storie.

Vanoggend is ek hier doenig in die kasteel. Skielik hoor ek ‘n kreet van hier buite. Dis ‘n hele klomp mense se stemme wat skielik op dieselfde oomblik protesteer. En ja, die geluid van die gepaardgaande stamp so saam daarmee. Nog ‘n voetganger is raakgery.

Met die uitstap op die balkon wil ek so ampertjies die “replay” knoppie druk. Ek het mos nie gesien hoe dit gebeur het nie. Maar, soos meeste dinge, in die lewe is daar een keer. Nie ‘n weer-‘n-keer of nog-‘n-kans nie.

Mooi kyk! Mooi luister! Vir die voetgangers as jy bestuur, vir die motors as jy ‘n voetganger is, vir wat om jou aangaan. Dis heel waarskynlik die enigste kans wat jy kry, want daar is nie ‘n “replay” knoppie nie.