Om my ma se kos te kan ruik….

Watter ma sal dan nou nie daarvan hou as haar kind(ers) opmerk: “Ek ruik my ma se kos!” nie!

Ek en manlief sit en dink terug aan ons ma’s se kos. Wat onthou ons? Wat was die lekkerste lekker? Wat ek van skoonma onthou, is dat sy baie graag ertjies gemaak het – en nie sommer enige soort nie, maar wel Petit Pois. En ja, dit was op die bord met my eerste amptelike formele ete aan haar gedekte tafel. En ja, die bleddie goedjies wou nie op daai vurk bly nie!

Van my ma onthou ons veral die heerlike seekos op Oukersaand. Perlemoen, allekrik, galjoen ….. Ai, so lekker! En voor die dae van permitte en dinge toe die lewe tog so eenvoudig en ongekompliseerd was!

Wat ‘n voorreg was dit om die afgelope tyd met al ons kinders en hul liefies te kon kuier – nou wel nie almal op dieselfde tyd nie, maar nou ja, dis nie aldag Krismis nie! En om saam om ‘n gedekte tafel te kan aansit en glasies te lig op die kosbare lewe wat ons het, is ‘n fenomenale voorreg.

Of dit nou Cheese & Mac is, of kreef en kalamari - om saam met jou kinders die kos te kan proe en ruik en eet en geniet, bly ‘n heerlikheid. En met soveel smulpapies wat elkeen ‘n passie het vir kosmaak, is en bly dit 'n allerheerlikste smaaklike avontuur!

“Cooking is like love. It should be entered into with abandon or not at all.”
- Harriet van Horne (1920) American journalist and television critic.