Ek wip my

Manlief se baas het opdrag gegee dat hy meer dikwels met sy vrou koffie drink. Dis om te oefen vir die aftrede. Wie kan dan nou so ‘n opdrag ignoreer?

Ons drink koffie by die varsprodukte mark en gesels sommer so oor die dag se dinge. Daar val presies vyf druppels reёn. Die verkopers by die stalletjies steur hulle min daaraan. Net die man wat juweliersware verkoop, pak vinnig sy boksies opmekaar, sit dit weg…. en begin dit weer uitpak, want die reёn is verby! Voor ek nog kon bly wees oor die serp om my nek wat ek oor my kop kan gooi, is dit iets van die verlede. Met die hoop op stortreёn wat voorspel word vir die dag van môre, stap ek terug kasteel toe en wens vir manlief ‘n lieflike dag op kantoor toe om nog ‘n paar vergaderings af te handel.

So met die gesels oor die koffie, word die restaurant se vars produkte afgelewer. Trollie na trollie kom die lieflikste produkte – wortels, tamaties, kruie, aartappels en wat nog alles – om die draai. Gehalte produkte. Trots uit ons eie grond.

Gister stap ons in by ‘n winkel daar op onse platteland en giggel oor die belaglike goedjies wat hulle in sakkies as “appels” verkoop. En dan is daar nog ‘n slegte een in feitlik elke sakkie. Ek wip my gat sommer ordentlik as ek sulke goed te koop aangebied word. Is ons dalk te maklik tevrede met swak gehalte wat teen belaglike pryse aangebied word?

‘n Dogter in skoolklere is hewig aan die argumenteer met ‘n werker van die buurwinkel waar ons instap. Ek glimlag vir haar. Sy is só ontsteld omdat hulle nie die produkte vir haar op die rakke het nie! Ek vermoed sy doen aankope vir haar Huishoudkunde praktiese eksamen.  En ek hoop sy raak ‘n verantwoordelike kliёnt wat die winkel op hul tone hou.

Oor sekere dinge kan on sons maar wip. Maar dan moet ons op die regte manier - so saam met die wip - met waardigheid optree! Nee wat, vir vrot produkte gaan ek nie betaal nie. Ek pak die suurlemoene uit in die mooi blou bakkie. Enetjie glip uit die sakkie - muf wangetjie was na die binnekant verpak. Uitgevang!!!