So spesiaal

Ons staan sy aan sy in my kombuis en maak toffie-appels vir een of ander fondsinsameling. Dalk vir die Kinderkrans? Te lank gelede om te onthou waarvoor daardie keer se arbeid ingesit is.

Maar ek onthou vir seker haar woorde: “Staan bietjie daai kant toe, want jy mors baie oor my hande met die warm (en taai!) stroop!”

Met die kindertjies wat deur die huis hardloop, uit by die voordeur, oor die parkie – met die swart Labrador agterna. Hulle gaan sekerlik weer ‘n tent bou op die parkie. Lekker speel en lag. En koekies en koeldrank kom soek as die huisie klaar gebou is en bewoon moet word.

Lekker dae van lank gelede.

Vandag is my hart seer omdat my buurvrou van drie dekades ons finaal gegroet het.

Maar my hart loop ook oor van dankbaarheid omdat ek haar kon ken en baie dinge saam kon beleef. Haar lus vir die lewe het vir vele vrolike partytjies en pieknieks gesorg. Altyd reg vir ‘n lekker op-dress. Haar liefde vir haar maat sal haar kinders inspireer. Haar dapperheid en geloof sal ons vir ewig onthou.