Speeltyd

Daar is nogal baie terapie daarin om fisies potlood of pen (of bordkryt!) in die hand te neem en te skryf. Of te teken. Op papier, op karton, op die koerant se kantlyne…. Ja, om nie net altyd met die rekenaar te “skryf” nie, maar om weer terug te gaan na die begin.

Die eerste prente wat kinders teken as hulle skoene met veters “ontdek”, is so kosbaar! Sulke lang stokkiesbeentjies met groot skoene en nog groter veters! Hoe trots om te leer om ‘n veter te knoop en te strik!

Vanoggend het ek weer ‘n slag lekker gespeel met kwas en kleur. Maar ai, is ons tog nie krities op onsself nie!!! Hoe ouer, hoe erger.

Nou eers weer al die kwassies gewas (nie goed daarmee nie en manlief altyd ywerig om dit vir my te doen) en alles weggepak. Die naweek stel ander eise aan die kasteel as ‘n vertrek vol spatsels.

Dis nou eers tyd vir ‘n paar resepte nadertrek. Die seuns en hul mooie meisies kom vir Sondagete. Altyd lekker om iets nuuts op die tafel voor te sit vir die spul. Hulle is almal kranige kokke en smulpape. Goed om my grense bietjie te verbreed. Maar eintlik doen die kleine stofie en minimale kookapparaat genoeg vir my wat uitdagings betref! En die meisies het nog nie al my ou staatmakers geproe nie. Hier sak ek alweer terug in my heel gerieflike gemaksone…..

Lekker naweek! Lekker speeltyd!!