Welkom in ons mooie land

Een laatmiddag verlede week besluit ons om met die bus te ry tot verste punt van Seepunt en rus-rus terug te wandel kasteel se kant toe. Menende dat ek vroeër die dag ook al ‘n stadstoertjie gedoen het, sal ons nie te ernstig wees met die treë nie. Manlief voel hy het nog nie genoeg oefening vir die dag ingekry nie. So raak die afstande tussen die bankies vir rus bietjie meer en meer.

Daar is ‘n hele paar walvisse wat ons vermaak met hul manewales. En die kano’s swiep skynbaar moeiteloos oor die waters.

Tot die wind skielik van nêrens af opkom en my bos hare beetkry! Goeie teken dat dit tyd is vir iewers skuiling soek…. En skielik is daar sushi op die tafel…

Dis toe net daar dat ons besluit dis tyd vir ‘n lekker fliek. Al is dit “skoolaand” soos jongste die weeksaande noem, laat ons ons verlei deur die media en vriende se aanbeveling en geniet “Sully” terdeë. ‘n Lekker fliek is darem sommer net goeie vermaak!

By die busstop op pad terug, knoop ons ‘n geselsie aan met ‘n Duitse jongmeisie en haar pa. Daar kan ek toe nogal my matriek-Duits uitgespoeg kry sodat hulle ‘n sin of wat kan verstaan! Ons nooi hulle om saam met ons bus te ry siende dat hulle hotel baie naby aan ons kasteel is. Heerlik om so laataand deur die stad te kan stap. En ja, mens moet ogies agter jou kop gebruik en radars aanskakel om te weet wat rondom jou aangaan en beslis nie alleen in die stad rondfoeter nie. So lekker om van hulle te hoor hoe positief hulle Suid-Afrika en die vriendelike en hulpvaardige mense van onse mooie land ervaar.

Een van manlief se kollegas merk die volgende dag op: “Ek het jou en jou vrou gisteraand in die Waterfront sien stap. Julle lyk soos toeriste.” Ja! Wat ‘n heerlike voorreg!!!