Soms is dit net so

Al skyn die son, is dit soms koud. Tot in die gebeendere koud. Niks lekker nie. Vandag is dit so ‘n dag binnenshuis. En wie is dan in middel Oktober nog lus vir ‘n verwarmer?

Dis wanneer mens kleur in jou lewe nodig het.

Kleur met blomme. Ek verlustig my weer in die pragtige foto’s wat ons in McGregor se strate en tuine geneem het. Pragtige malse kleure. Pers en rooi en blou en alles sommer so lieflik deurmekaar. En die Petrea is so mooi. Dis een van daai spesiale kleure vir my – die diep persblou. En nooit was ek suksesvol om ‘n Petrea in my tuin te kon laat groei nie. Ek het probeer. Meer as een keer. Baie meer! Vir seker het ek dit op die verkeerde plek geplant. En nooit die regte hoekie gekry nie. ‘n Lewenslessie.

Ek gryp ‘n kwas en helder kleure verf en maak ‘n paar lawwe hale oor die doek. Sommer net vir die lekkerte! Helder, vrolike kleure wat vertel van vreugde! Ook so dikwels nodig!

Kleur met musiek. Ek skakel summier die musiek oor na iets vroliker. Klassieke musiek is pragtig, maar ai, soms is dit net te swaarmoedig! Party dae kan ek na daai diep dinge luister, maar nie vandag nie. Dis te koud. Hierts, hier dans ek sommer om die tafel op maat van die vroliker deuntjie.

Ek wil altyd hierdie tyd van die jaar my “huis” se dak afhaal sodat die son in elke hoekie kan inskyn. Lus vir sonskyn en bietjie warmte op my vel. Mmmmm, ook maar so in die lewe. Bietjie warmte. Bietjie koestering. Ons elkeen het dit nodig. Ek gaan maak sommer dadelik my lippe rooi...