Koelte poele

Vanoggend sit ek hier in my universiteit se naslaanafdeling. Dis botanie vanoggend.

Ek soek plante wat in die skadu floreer in kleinboet se tuin. Wat kan rank. Wat blomme voortbring – nie te veel nie, want dan gooi dit mos weer daai dooietjies af. Wat nie te skerp ruik nie, want sommige mense kry hooikoors. Wat natuurlik nie baie water soek nie, want dis droogte en ons is immer verantwoordelik. Verkieslik inheems en beslis immergroen. Dan moet dit mooi ook wees, hoor! En vinnig groei, maar nie te veel oorneem nie… Sjoe, soveel voorskrifte en beperkings en uiteindelik ‘n baie klein lysie plante waaruit om te kies!

So het ons ons lysies van moets en moenies. Met plante, maar dikwels ook met ons self.

En heerlik lees ek vanoggend in Psalm 119:45 in Die Boodskap van die heerlike vryheid:

“Met groot blydskap wil ek in die oop ruimte van u liefde en voorskrifte stap”.

Om met blydskap te kan stap! In oop ruimte! In oop ruimte van liefde! Met voorskrifte wat vryheid beteken en nie inperking nie! Heerlik!