Wik en weeg

Sal ek of moet ek liewer nie?

So wonder ek of ek nou maar liewer dié aksie’tjie van skryf en oplaai moet laat staan of nie. En ek dink hardop daaroor.

Manlief sê onmiddelik – sonder om eers daaroor te dink (en hy is ‘n man wat gewoonlik eers dink oor ‘n saak en nie sommer so impulsief iets kwytraak nie) – dat ek moet voortgaan met die takie. Hy kan sien dit doen my goed. En hy hou daarvan om te lees wat in my kop aangaan…. Mmmmm, dit op sigself kan gevaarlik wees…

So na aftrede is mens nie altyd seker van watter dag dit is nie. Nie datum nie, dikwels ook nie dag van die week nie. Tog te lekker!

En so gaan die dae soms te vinnig verby en kom ek glad nie by die rekenaar uit nie. Ook lekker.

Maar ai, as die gier my beetkry, is dit darem alte heerlik as my vingers so oor die sleutels gly. Raai, ek dink my vingers het eerste die storie beet en dan flits dit so effe deur my grysstof. Net so lekker!

Nee wat, solank dit nog lekker is, sal ek maar so nou en dan ‘n draai maak op die kuber. Lekkerste is mos dat ek nie ‘n idee het wie dit lees nie! En ja, ek kan my voorstel dat daar mense is met rooi penne in die hand wat wil korrigeer en kruisies maak. Dalk ‘n opmerking of ‘n aanmerking of ‘n 0 bo-aan wil maak! Maar soms, net soms, kry ek dalk ‘n sterretjie. En nee, ek is glad nie ingestel op gouetjies nie. Dit sal darem net te veel harde werk kos. En dis mos absolute ontspanning hierdie vir my!

Tyd om te gaan kyk of ek kan help om ‘n kas vas te hou wat teen die muur vasgesit moet word. Dís nou werk wat inspanning vereis! Nie die vashou nie!!!