As Kapenaars kuier in die Karoo

Om met ‘n “Dubbelbrak” verwelkom te word in die Karoo, is heerlik verfrissend na ‘n lang dag op die pad. Net so verfrissend is die mense van die Karoo. Hartlik. Heerlik.

Maar die droogte knyp oral. Verrassend vir ons, word ons genooi om te bad. Oral is voldoende ondergrondse water. Genoeg vir mens en dier. Maar die veld kry swaar en dus is daar nie genoeg kos in die veld nie. Dus, as dit nie reёn nie, gaan daar in sommige gevalle nie Kersfees gehou word weg van die plaas af nie. Die diere se kos moet aangery word. (Genadiglik het dit toe paar dae later gereёn, so die koekblikke word volgemaak om saam te neem!)

Afgesonderd en ver weg van die dinge wat stedelinge sommerso vanselfsprekend aanvaar. Maar kan hulle planne maak! En goed beplan! En gasvryheid is vir hulle iets waaroor nie gedink word nie. Hulle doen dit sommer net so gemaklik!

Met ons wegry van die Karooplaas af, bewonder ek weer ‘n keer die plaasvrouens wat hul mans bystaan, ondersteun, help, bemoedig. Want maklik kan dit nooit wees nie. Deel van jou herkoms, ja soms, maar sekerlik nie vir sissies nie. (Ek het weer besef ek is ‘n sissie….)